Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

προτάσεις επί προτάσεων

Διαβάσαμε αυτές τις μέρες τις διακηρύξεις τους, όσοι και όσο μπορέσαμε. Προτάσεις επί προτάσεων, δίκαιες και άδικες, λογικές και παλαβές, που όμως πάντα απευθύνονται σε άλλους: στην κυβέρνηση, τη Βουλή, το Υπουργείο, την κοινωνία, τον κόσμο, το Σύμπαν ποτέ όμως σε εμάς τους ίδιους. Ζητούν πάντα από όλους τους άλλους, ποτέ κάτι από τον εαυτό μας. Άλλοι καταγγέλλουν τη συλλογή τηγανελαίων στα σχολεία προτιμούν, φαίνεται, να χύνονται στους νεροχύτες και να μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα... Άλλοι καταγγέλλουν ότι στα πανεπιστημιακά κυλικεία προσλαμβάνονται φοιτητές μερικής απασχόλησης πρέπει να προσλαμβάνονται ως πλήρους απασχόλησης, και να παίρνουν το πτυχίο με τη συμπλήρωση αριθμού υπερωριών... Και άλλοι καταγγέλλουν τώρα υποκριτικά τη βία που οι ίδιοι υπέθαλψαν και οργάνωσαν, αλλά καταγγέλλουν και όσους καταγγέλλουν τη βία, επειδή η βία στην πραγματικότητα δεν είναι βία...
Καταγγέλλουν λοιπόν και απαιτούν πάντα από τους άλλους. Ποτέ δεν τίθεται το ερώτημα αν και εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι, όχι μόνο για να διασώσουμε ό,τι αξίζει, αλλά και να αλλάξουμε όσα πρέπει, από καιρό, να αλλάξουν. Τι να’ναι αυτή η αλλεργία στα «εφ’ ημίν», αυτή η άρνηση σκέψης και ανάληψης ευθύνης;
Ό,τι και να’ ναι, την Τρίτη αποχαιρετούμε αυτό το παρελθόν. Δεν μας τιμούσε, και δεν θα το αναπολήσουμε. Χρειάζεται όμως η συμβολή όλων μας. Με 10 € και 10 λεπτά από τον χρόνο μας.
Παναγιώτης Θανασάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου